Obciążanie kosztów dietą za podróż przedsiębiorcy

Jeżeli podróże, jakie przedsiębiorca odbywa, są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tego źródła może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom tzw. budżetówki.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, która obejmuje swoim zakresem działalność związaną z tłumaczeniami, organizatorów turystyki oraz pilotów wycieczek i przewodników turystycznych. Usługi faktycznie świadczone przez podatnika w ramach prowadzonej firmy to usługi tłumacza języka francuskiego i angielskiego oraz usługi pilota i przewodnika wycieczek zagranicznych do krajów Afryki i Azji. Usługi te świadczone są na rzecz jednego biura podróży, z którym podatnik zawarł umowę ramową o współpracy.

Jak wskazał podatnik, świadczenie usług pilota wycieczek każdorazowo związane jest z odbywaniem zagranicznych podróży służbowych, trwających w przypadku pilotowania jednej imprezy turystycznej 3-4 tygodnie, natomiast w przypadku większej ilości imprez następujących bezpośrednio po sobie odpowiednio dłużej. To z kolei wiąże się ze zwiększonymi kosztami utrzymania. Zgodnie z umową o współpracy biuro podróży będące zleceniodawcą nie zapewnia bowiem ani nie finansuje wyżywienia podatnika w trakcie pilotowania przez niego imprez turystycznych na rzecz zleceniodawcy, jak również nie zapewnia ani nie finansuje jego transportu z miejsca zamieszkania na lotnisko, z którego ma miejsce wylot na pilotowaną przez podatnika imprezę turystyczną oraz drogę powrotną z lotniska do miejsca zamieszkania. W zaprezentowanej sytuacji podatnik miał wątpliwości, czy jako właściciel firmy świadczący usługi osobiście na rzecz innego podmiotu, odbywając w związku z wykonywaniem tych usług zagraniczne podróże służbowe, ma prawo do obciążania firmowych kosztów wartością diet z tytułu podróży służbowych, w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom tzw. budżetówki. O rozstrzygnięcie tej kwestii wystąpił do organu podatkowego.

ZDANIEM ORGANU PODATKOWEGO:

Organ podatkowy w wydanej interpretacji stwierdził, że aby osoba prowadząca działalność gospodarczą mogła zaliczyć do kosztów podatkowych wartość diet z tytułu podróży służbowych, podróż musi być związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wysokość diety musi mieścić się w granicach limitu określonego w odrębnych przepisach, co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o pdof. Oznacza to, że osobom tym przysługuje prawo uwzględniania w kosztach uzyskania przychodu wartości diet za czas podróży służbowych w ramach określonego limitu, tj. do wysokości diet przysługujących pracownikom.

Następnie organ wskazał, że powołany przepis ustawy o pdof obejmując swoją dyspozycją sytuacje odbywania podróży służbowych przez przedsiębiorców, nie przewiduje dla tej kategorii podatników żadnych wyłączeń o charakterze przedmiotowym lub podmiotowym, wobec tego nieuprawnione jest różnicowanie osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą według rodzaju tej działalności.

W szczególności przepisy te nie przewidują żadnych ograniczeń kręgu osób uprawnionych ze względu na rodzaj lub miejsce wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie rozróżniają wyjazdu służbowego w celu zawarcia umowy o świadczenie usług, dokonania zakupu środka trwałego czy świadczenia usług w wykonaniu zawartej umowy. Stąd, o ile podróże, jakie przedsiębiorca odbywa, są podróżami biznesowymi, to w ciężar firmowych podatkowych kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może on w ramach ustawowego limitu zaliczyć diety związane z tymi podróżami.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 lutego 2018 r., nr 0115-KDIT3.4011.55.2018.1.AK)

Komentarz redakcji

Rzeczywiście, przepisy ustawy o pdof, poza ograniczeniami wynikającymi z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o pdof, nie przewidują w zakresie diet przedsiębiorców będących osobami fizycznymi żadnych innych wyłączeń czy też limitów kosztowych. O możliwości rozliczania w kosztach podatkowych tego typu wydatków nie decyduje zarówno okres, jak i częstotliwość przebywania przez przedsiębiorcę w takiej podróży. Nie można bowiem uznać, co potwierdzają organy podatkowe i orzecznictwo sądowe, że jedynie podróże mające na celu czynności incydentalne spełniają wymogi podróży służbowych, natomiast realizowanie zasadniczego przedmiotu działalności nie wchodzi w zakres takich podróży.