Obniżanie stawek amortyzacyjnych

Przedsiębiorca amortyzujący posiadane składniki majątku metodą liniową ma możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy. Musi przy tym pamiętać, że nie może ich ustanowić w wysokości wyższej od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załączniki do ustawy o podatku dochodowym. Natomiast wysokość obniżenia stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Spółka występująca z wnioskiem o interpretację prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania części i akcesoriów do pojazdów samochodowych. W działalności tej wykorzystuje liczne składniki majątku zaliczone do środków trwałych. W przyszłości planuje nabywać lub wytwarzać je we własnym zakresie. W odniesieniu do już posiadanych spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową, którą zamierza stosować również do środków trwałych pozyskanych w przyszłości.

Obecnie spółka rozważa możliwość zastosowania obniżonych stawek amortyzacyjnych dla niektórych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o pdop i ponownego ich zwiększenia za jakiś czas. Jej wątpliwości budziła jednak kwestia granicznej wielkości maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych. Z tego względu zwróciła się do organu podatkowego o rozstrzygnięcie tej kwestii.

ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:

Udzielając odpowiedzi organ podatkowy wskazał, że amortyzacja podatkowa jest w rzeczywistości formą rozłożonego w czasie obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w działalności gospodarczej składników stanowiących środki trwałe, które zużywają się w okresie dłuższym niż jeden rok. Okres amortyzacji zazwyczaj uwzględnia standardowy cykl użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Z art. 16h ust. 2 ustawy o pdop wynika, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i art. 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Następnie wybraną przez siebie metodę mają obowiązek stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego, bez możliwości jej zmiany.

Jedną z metod dokonywania odpisów amortyzacyjnych przewidzianych przez ustawodawcę jest metoda liniowa. Zasady jej stosowania przez osoby prawne zostały określone w art. 16i ustawy o pdop. Przywołany przepis w ust. 1 stanowi, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Z ust. 5 tego samego przepisu wynika, że podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych. Jednak decyzji tej nie mogą podjąć w dowolnie wybranym momencie. Zmiany stawki dokonuje się bowiem w odniesieniu do dopiero wprowadzanych do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. Natomiast w odniesieniu do już amortyzowanych, obniżenia stawki można dokonać od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Organ podkreślił przy tym, że zmiana stawki amortyzacyjnej dokonywana na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o pdop dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec tego podatnik ma możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, przy czym zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych przez ustawodawcę w Wykazie.

Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. W kolejnych latach podatkowych podatnik ma prawo do podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

W podsumowaniu organ podatkowy wskazał, że przedsiębiorca, który wybrał metodę liniową amortyzacji, może na każdy rok podatkowy obniżać lub podwyższać stawki amortyzacyjne dla posiadanych środków trwałych. Wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest przy tym dowolna i została uzależniona przez ustawodawcę wyłącznie od decyzji podatnika.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 stycznia 2012 r., nr IPTPB3/423-263/11-4/PM)