Gazeta Podatkowa nr 67 (1317) z dnia 22.08.2016

Przychody ze składek na ubezpieczenie OC

Składki opłacane przez spółkę tytułem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków zarządu, rady nadzorczej i dyrektorów spółki, stanowią dla tych osób nieodpłatne świadczenia w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o pdof. Przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskania tych świadczeń powstanie w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Spółka podpisała umowę ubezpieczenia, która obejmuje członków zarządu, rady nadzorczej oraz dyrektorów spółki. Członkowie zarządu oraz dyrektorzy pozostają ze spółką w stosunku pracy, natomiast członkowie rady nadzorczej pełnią swoje funkcje w radzie na podstawie aktów powołania. Ochrona ubezpieczeniowa nabyta przez spółkę dotyczy odpowiedzialności cywilnej wskazanych osób z tytułu uchybień, błędów i nieprawidłowych decyzji związanych z zarządzaniem spółką. Ponieważ ubezpieczenie nie dotyczy konkretnych osób, tylko pełnienia funkcji, umowa ma charakter bezimienny. Z tego powodu spółka nie jest zobowiązana do informowania ubezpieczyciela o zmianach osobowych w jej organach oraz zmianach kadrowych wśród pracowników.

Spółka przyporządkowała do poszczególnych osób opłacaną za nie składkę i ustaliła z tego tytułu przychód podatkowy, od którego naliczane są składki ZUS i podatek dochodowy. Mając jednak wątpliwości, spowodowane wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, oraz wyrokiem NSA z dnia 3.12.2014 r., sygn. akt II FSK 2984/14, czy jej postępowanie jest prawidłowe, o rozstrzygnięcie tej kwestii wystąpiła do organu podatkowego.

ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:

Organ podatkowy w wydanej interpretacji wskazał, że dla osób objętych przez spółkę ubezpieczeniem OC wartość opłaconej przez spółkę składki ubezpieczeniowej będzie przychodem podatkowym.

Następnie organ odniósł się do przywołanych przez spółkę orzeczeń, w których zostało zdefiniowane pojęcie przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Wynika z nich, że za taki przychód zgodnie z art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o pdof mogą zostać uznane świadczenia, które:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
   
• zostały spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
   
• uzyskana korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnie pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Na tej podstawie organ uznał, że w analizowanej sytuacji korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nieponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dochodzi do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku, mimo że otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe chroniące je przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania (lub niepodejmowania) przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji. Przy czym ochrona ta dotyczy świadczeń, do których poniesienia ubezpieczony jest prawnie zobowiązany w przypadku podniesionego przeciwko niemu roszczenia w związku z zarządzaniem spółką.

W efekcie organ podatkowy przyjął, że w omawianym stanie faktycznym dla członków zarządu i dyrektorów świadczenie to będzie przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o pdof. Z kolei dla członków rady nadzorczej sprawujących swoje funkcje na podstawie aktów powołania wartość tej składki generuje przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o pdof.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 lipca 2016 r., nr ITPB2/4511-396/16/MU)