Gazeta Podatkowa nr 84 (1125) z dnia 20.10.2014

Podatkowe rozliczenie kradzieży samochodu

W listopadzie 2013 r. przekazałam na potrzeby prowadzonej działalności samochód, który jako stanowiący środek trwały amortyzowałam. Obecnie samochód ten został skradziony. Czy niezamortyzowana część jego wartości początkowej w tej sytuacji będzie kosztem? W jaki sposób "wyprowadzić" go ze środków trwałych?

Rozliczenie w kosztach działalności gospodarczej straty z tytułu utraty samochodu wskazanego w pytaniu uzależnione jest od okoliczności, w jakich doszło do jego kradzieży.

Zgodnie z ustawowymi uregulowaniami, wydatki ponoszone na nabycie składników majątku zaliczonych w firmie do środków trwałych podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych w czasie poprzez dokonywane od ich wartości początkowej odpisy amortyzacyjne. Jeżeli w wyniku kradzieży dojdzie do utraty środka trwałego, który nie został całkowicie zamortyzowany, tak jak ma to miejsce w omawianym przypadku, przedsiębiorca ponosi ekonomiczną stratę, którą zasadniczo może rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów. Będąc osobą fizyczną musi jednak uwzględnić w tym przypadku ograniczenia wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy o pdof.

Z przywołanego przepisu wynika, że strata w składniku majątku będącym środkiem trwałym obciąża firmowe koszty podatkowe jedynie w tej części, w jakiej nie został on zamortyzowany - pozostała część straty została już bowiem rozliczona w kosztach podatkowych poprzez dokonane odpisy amortyzacyjne.

Z opisu stanu faktycznego dokonanego przez Czytelnika nie wynika, w jakich okolicznościach doszło do kradzieży, co ma decydujące znaczenie dla możliwości zastosowania przywołanych wcześniej przepisów. Przedsiębiorca nie może bowiem obciążyć kosztów uzyskania przychodów stratą będącą następstwem braku staranności bądź nieracjonalnego działania. Dlatego zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów nie podlegają straty powstałe w wyniku m.in. kradzieży, jeżeli podatnik nie dołożył należytej staranności w celu jej uniknięcia, czyli np. pozostawił samochód otwarty z kluczykiem w stacyjce.

Stąd tylko gdy Czytelnik jest w stanie udowodnić, że kradzież nie nastąpiła w wyniku jego zaniedbań, może powstałą z tego tytułu stratę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Aby strata poniesiona w wyniku kradzieży stanowiła koszt podatkowy, nie może być wynikiem zaniedbań podatnika.

Niezależnie od możliwości rozliczenia w kosztach niezamortyzowanej wartości skradzionego samochodu, z dniem kradzieży Czytelnik powinien wykreślić go z ewidencji środków trwałych.