Ustalenie równowartości 20.000 euro

Kupiłem samochód osobowy na firmę. Czy po przeliczeniu równowartości 20.000 euro na złote otrzymany wynik powinienem porównać z kwotą wynikającą z faktury zakupu tego samochodu, czy z kwotą z polisy ubezpieczeniowej?

Przeliczenia na złote równowartości 20.000 euro dokonuje się inaczej dla określenia odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów, a inaczej dla określenia składki na ubezpieczenie AC stanowiącej koszt podatkowy. W pierwszym przypadku wynik przeliczenia podatnik powinien porównać z wartością początkową samochodu osobowego, zaś w drugim - z jego wartością określoną w polisie ubezpieczeniowej.

Zasadniczo podatnicy są obowiązani dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu osobowego do jego pełnego zamortyzowania. Odpisy te są kosztami uzyskania przychodów z zastrzeżeniem ograniczenia określonego w art. 23 ust. 1 pkt 4 updof. W myśl tego przepisu, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o updof, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro. Kwotę wyrażoną w euro przelicza się na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej samochodu, którą w razie jego odpłatnego nabycia stanowi cena nabycia. Na cenę tę składa się kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Generalnie więc wartością początkową samochodu będzie suma kwoty wynikającej z faktury zakupu oraz kwot z innych dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów związanych z nabyciem samochodu. Z tą też wartością należy porównać przeliczoną na złotówki równowartość 20.000 euro.

Limit 20.000 euro ma także zastosowanie w przypadku samochodów osobowych w zakresie uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie AC. Reguluje to art. 23 ust. 1 pkt 47 updof. Przepis ten stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. W tym przypadku przeliczenia 20.000 euro na złote dokonuje się według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia.

Reasumując, po przeliczeniu 20.000 euro na złote, kwotę tę porównuje się:

z wartością początkową samochodu osobowego - w celu ustalenia odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodu,
z wartością samochodu osobowego wpisaną w polisie przez firmę ubezpieczeniową - w celu ustalenia składki na ubezpieczenie AC podlegającej zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.