Ograniczenie kosztów AC przy drogim samochodzie

W 2015 r. firma zakupiła samochód osobowy i przyjęła go na stan środków trwałych w wartości początkowej 114.000 zł. Samochód został objęty ubezpieczeniem AC również od tej wartości. Wartość składki zaliczanej do kosztów była ograniczana w ramach limitu 20.000 euro. W kolejnej umowie ubezpieczenia wartość tego pojazdu została już określona w wartości niższej, tj. 98.000 zł. Czy w tej sytuacji część składki AC stanowiącej koszt należy wyliczyć w stosunku do tej kolejnej wartości, czy nadal wartości z pierwszego przeliczenia? (pytanie z dyskusji na www.forum.gofin.pl nr 992264)

Przy zawieraniu każdej kolejnej umowy ubezpieczenia AC firmowego auta osobowego konieczne jest ponowne ustalenie części składki tego ubezpieczenia stanowiącej koszt uzyskania przychodu.

Wydatki ponoszone na ubezpieczenie AC samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej nie zawsze są kosztem w pełnej poniesionej wysokości. Ustawodawca ograniczył kwotę stanowiącą koszt podatkowy do wysokości nieprzekraczającej części składki ubezpieczeniowej ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro (przeliczana u osób fizycznych po kursie sprzedaży, a u prawnych po kursie średnim NBP z dnia zawarcia umowy) w wartości samochodu przyjętej do celów ubezpieczenia (tj. wartości pojazdu określonej w polisie), co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) i odpowiednio w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o pdop (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.).

Ujednolicone teksty obu ustaw o podatku dochodowym dostępne są w serwisie www.przepisy.gofin.pl.

Umowy ubezpieczenia samochodu zawierane są na określony czas. Zazwyczaj, gdy po wygaśnięciu jednej polisy ubezpieczenia AC przedsiębiorca wykupuje kolejną, wartość samochodu przyjmowana do ubezpieczenia ulega zmniejszeniu z uwagi na uwzględnianie przez ubezpieczyciela stopniowego zużycia samochodu. To powoduje, że przy zawieraniu każdej kolejnej umowy AC, konieczne jest ponowne ustalenie kwoty składki stanowiącej koszt uzyskania przychodu. Może się więc zdarzyć również tak, że składka opłacona od kolejnej zawartej polisy ubezpieczeniowej będzie stanowiła w całości koszt uzyskania przychodów.

Przykład

Podatnik dla samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym, w styczniu 2015 r. wykupił na rok ubezpieczenie AC. Przyjęta dla celów ubezpieczenia wartość samochodu wynosiła 114.000 zł, a wysokość rocznej składki - 2.850 zł.

W dniu zawarcia umowy równowartość 20.000 euro wynosiła 83.000 zł. Do kosztów uzyskania przychodów w styczniu podatnik zaliczył kwotę 2.075 zł [tj. (2.850 zł × 83.000 zł) : 114.000 zł].

W styczniu 2016 r. podatnik wykupił kolejną polisę AC dla tego auta, w której jego wartość dla celów ubezpieczenia określono na 98.000 zł, a wysokość rocznej składki 2.700 zł. W dniu zawarcia umowy równowartość 20.000 euro wynosiła 87.000 zł, stąd do kosztów uzyskania przychodów podatnik mógł zaliczyć kwotę 2.396,94 zł [tj. (2.700 zł × 87.000 zł) : 98.000 zł].

Załóżmy, że w styczniu 2017 r. podatnik zawrze kolejną umowę AC dla tego samego samochodu osobowego i przyjęta dla celów ubezpieczenia wartość samochodu będzie wynosiła 81.000 zł, a roczna składka - 2.500 zł. Przyjmijmy również, że w dniu zawarcia umowy równowartość 20.000 euro będzie wynosić 84.000 zł. Tym razem do kosztów podatkowych podatnik będzie mógł zaliczyć całą składkę, tj. 2.500 zł. Wartość pojazdu przyjęta dla celów ubezpieczenia (81.000 zł) będzie bowiem niższa od równowartości 20.000 euro.