Przychody, koszty i ulgi podatkowe w orzecznictwie sądowym - Dodatek nr 8 do Przeglądu Podatku Dochodowego nr 10 (274) z dnia 20.05.2010

Organizacja spotkania dla pracowników i kontrahentów

Rozstrzygnięcie:

Z uzasadnienia:

Według organu podatkowego spotkanie poza zakładem pracy w celu kontynuowania rozmów biznesowych rodzi konsekwencję w postaci uznania ewentualnych kosztów poczęstunku za koszty reprezentacyjne, skutkując odmową zaliczenia tych wydatków w koszty działalności.

Zdaniem Sądu takie stanowisko nie zasługuje na uznanie. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 updof wyłącza spod pojęcia kosztów uzyskania przychodów wszelkie koszty reprezentacji, w szczególności te, które zostały poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ta regulacja budzi poważne wątpliwości związane przede wszystkim z brakiem ustawowej interpretacji pojęcia „koszty reprezentacji”. Pojęcie to nie zostało przez ustawodawcę określone ani w przepisach ustaw o podatku dochodowym, ani też w innych przepisach prawa podatkowego. Skutkuje to koniecznością odwołania się do słownika języka polskiego dla ustalenia znaczenia tego pojęcia. Spośród wielu znaczeń wskazanych w słowniku, wydaje się, że trzeba skupić się na znaczeniu: „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną z pozycją społeczną, stanowiskiem danej osoby”.

W kontekście działalności gospodarczej wydatkami na reprezentację będą zatem te wydatki, które ponoszone są w związku ze stworzeniem określonego wizerunku, pozycji firmy właściwej w związku z prowadzoną działalnością. Reprezentacja jest to zatem okazałość, wystawność, a w przypadku firmy „dobre” jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Innymi słowy, reprezentacja i reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta (wyrok NSA z 26 września 2000 r., sygn. akt III SA 1994/99, niepubl.).

Reasumując należy stwierdzić, że wydatkami na reprezentację będą wydatki ponoszone na rzecz ewentualnych lub istniejących kontrahentów, mające poprzez zbudowanie pozytywnego wizerunku firmy - zachęcić kontrahentów do nawiązania, podtrzymania lub rozszerzenia kontaktów handlowych. Idąc dalej, celem ponoszenia kosztów reprezentacyjnych będzie stworzenie takiego wizerunku firmy, który wykreuje pozytywne relacje z kontrahentami. Zdaniem Sądu cel poniesienia kosztów i ich wystawny charakter decyduje o uznaniu wydatków za koszty reprezentacyjne.

Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają z pewnością charakter reprezentacyjny.

Ustawodawca w cytowanym przepisie wskazuje jedynie koszty przykładowe, wyliczając, iż chodzi tu o usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wymienione wydatki nie zawsze będą wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

W opinii Sądu, aby określone wydatki zostały uznane za wydatki o charakterze reprezentacyjnym, muszą wychodzić poza ustalone normy czy zwyczaje, mieć istotnie charakter wytworności i wystawności, a celem ich poniesienia jest wyłącznie kreowanie wizerunku firmy. W przeciwnym razie, przy interpretacji, w której kryterium uznania lub odmowy jest miejsce poniesionych wydatków, jest w opinii Sądu nieprawidłowe zważywszy na prawa wolnego rynku.

Reasumując, należy stwierdzić, że nie każdy wydatek poniesiony na usługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów ma charakter reprezentacyjny.

(wyrok WSA w Bydgoszczy z 16 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 17/10)