Odsetki od zagranicznej pożyczki bankowej

Polska firma zaciągnęła kredyt za granicą - w hiszpańskim banku. Posiada certyfikat rezydencji tego banku. Czy wypłacając zagranicznemu bankowi odsetki od kredytu, jest zobowiązana do pobierania podatku u źródła?

W tym przypadku polska firma wypłacając zagranicznemu bankowi odsetki od kredytu, nie jest zobowiązana do pobierania podatku u źródła.

Opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym (tzw. podatkiem u źródła) podlegają dochody osób zagranicznych, uzyskane przez nie na terytorium Polski.

Na podstawie art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 updop, tj. w związku z regulowaniem, w tym stawianiem do dyspozycji, wypłacaniem lub potrącaniem należności przez polskie podmioty, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia, uważa się przychody wymienione m.in. w art. 21 ust. 1 updop, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1-4 updop.

Podatek u źródła należy więc pobrać, co do zasady, od każdej płatności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop, dokonywanej przez polskiego przedsiębiorcę na rzecz zagranicznego podmiotu. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20% przychodów podlegają przychody podmiotów zagranicznych uzyskane przez nie na terytorium Polski z tytułu m.in. odsetek.

Obowiązek poboru tego podatku ciąży na polskim podmiocie (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), który wypłaca zagranicznemu podmiotowi należność z tytułu świadczeń wymienionych w tym przepisie. Stosownie do art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 updop (np. odsetek), do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Na zasady poboru podatku u źródła mogą także wpływać postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 21 ust. 2 updop). Jednak zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z tą umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 updop).

W sytuacji przedstawionej w pytaniu znajdą zastosowanie postanowienia zawarte w art. 11 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1982 r. nr 17, poz. 127).

Stosownie do zasady wyrażonej w art. 11 ust. 1 umowy, odsetki, które powstają w jednym z umawiających się państw (tu: w Polsce) i wypłacane są osobie mającej siedzibę w drugim umawiającym się państwie (tu: w Hiszpanii), mogą być opodatkowane tylko w tym drugim państwie (w rozpatrywanej sytuacji w Hiszpanii).

Zgodnie z art. 11 ust. 2 umowy, określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, bez względu na to, czy są zabezpieczone hipotecznie i czy pociągają za sobą prawo do udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji i skryptów dłużnych, włączając dodatkowe wygrane związane z takimi pożyczkami, obligacjami i skryptami dłużnymi. Kary za zwłokę w zapłacie nie będą traktowane jako odsetki przy stosowaniu niniejszego artykułu. Z powołanej definicji wynika, że odsetki od kredytu są objęte zasadą określoną w art. 11 ust. 1 umowy. Wobec tego odsetki wypłacane przez polską firmę na rzecz banku mającego swoją siedzibę w Hiszpanii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, gdyż są opodatkowane tylko w Hiszpanii. Przy czym polski podmiot nie pobiera podatku u źródła, zgodnie z polsko-hiszpańską umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, jeżeli uzyska od kontrahenta certyfikat rezydencji, tj. zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych, wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

W omawianym przypadku spółka posiada certyfikat rezydencji hiszpańskiego banku. Wobec tego, zgodnie ze wspomnianym wcześniej art. 11 ust. 1 umowy, nie powinna pobierać podatku u źródła od wypłacanych bankowi odsetek od kredytu. W takim przypadku będzie jednak zobowiązana do sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R (art. 26 ust. 3d updop).

Przypominamy, że w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, a także w okresie kolejnych 2 miesięcy po ich odwołaniu płatnicy mogą korzystać z ułatwień dotyczących certyfikatu rezydencji, określonych w art. 31ya ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 ze zm.). W tym czasie płatnik może posłużyć się:

certyfikatem rezydencji o nieokreślonym okresie ważności, jeśli okres 12 kolejnych miesięcy od dnia jego wydania upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19,
kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym,
posiadanym certyfikatem rezydencji podatnika obejmującym 2019 r., pod warunkiem uzyskania oświadczenia podatnika co do aktualności danych w nim zawartych.