Przegląd Podatku Dochodowego nr 23 (359) z dnia 1.12.2013

Ustalenie zaliczki na podatek po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych

Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie może w roku kalendarzowym przekroczyć 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone. Wynika to z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.).

Omawiane ograniczenie stosuje się również przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na Fundusz Emerytur Pomostowych (art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych - Dz. U. nr 237, poz. 1656 ze zm.). Nie ma ono natomiast zastosowania przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe, wypadkowe i zdrowotne, a także składek na Fundusz Pracy i FGŚP.

Kwota rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych ma zastosowanie u osób podlegających tym ubezpieczeniom obowiązkowo lub dobrowolnie, tj. m.in. u pracowników, zleceniobiorców oraz innych osób wymienionych w art. 6 i 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Do osiągnięcia przez ubezpieczonego w 2013 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w kwocie 111.390 zł, płatnik zobowiązany jest naliczać i opłacać za niego składki na te ubezpieczenia od pełnej podstawy wymiaru. Dopiero po przekroczeniu przez ubezpieczonego kwoty tego limitu, powinien zaprzestać dalszego ich opłacania - aż do końca roku kalendarzowego.

Ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych nie stosuje się do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, ale przekroczenie kwoty granicznej wpływa na jej podwyższenie. Wynika to z tego, że po przekroczeniu wymienionego limitu nie są już potrącane składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Płatnik ustalając podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne odejmuje od tej podstawy jedynie składkę na ubezpieczenie chorobowe.

Źródłem informacji, na podstawie której płatnik zaprzestaje opłacania składek może być:

• własna dokumentacja płacowa - jeżeli od początku danego roku jest on jedynym płatnikiem składek,
   
• informacja uzyskana z ZUS - jeżeli ZUS w wyniku sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek stwierdzi opłacenie składek od nadwyżki,
   
• oświadczenie ubezpieczonego - jeżeli do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest zobowiązany więcej niż jeden płatnik składek.

Przekroczenie rocznej granicy podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe nie wpływa na sposób obliczenia zaliczki na podatek. Płatnika nadal obowiązują zasady jej obliczania określone w art. 32 updof.